Familie Helder op Reis: Jaartjeweg 2006 - 2007
We hebben een drukke, maar ook erg fijne week in Nederland achter de rug. Natuurlijk te kort om ‘iedereen’ weer te ontmoeten, maar we hebben het goed gehad. Voor het eerst zijn we ook blij dat er eind oktober al chocoladeletters en kruidnootjes in de winkels liggen, daar konden we nu fijn nog even van genieten. We hebben ons uiterste best gedaan om de bagage tot een minimum te beperken, de fietskar is niet mee, maar dan nog is het eigenlijk te veel om in het vliegtuig mee te nemen…
Azië voelt aan de ene kant heel vertrouwd, we herkennen veel van vorige reizen in Thailand, Maleisië en Singapore. Maar toch moeten we weer heel erg wennen. Het klimaat is anders dan Italië en zeker ook anders dan de herfst in Nederland, het eten is anders, we kunnen de letters niet lezen en dan is er ook nog het tijdsverschil. De eerste paar dagen gebruiken we om te acclimatiseren, volgende week gaan we fietsen.
Om 6 uur ’s morgens vertrokken we uit een nat en donker Rotterdam. We gingen extra vroeg, want in de spits mogen de fietsen niet mee in de trein. Op het station was het nog even lastig, want de lift naar de perrons bleek tot half 7 afgesloten te zijn, gelukkig was er een aardige NS-medewerker met een sleutel!
Rustige treinreis naar Schiphol. Daar eerst aan de slag om onze fietsen in de fietshoezen te verpakken: voorwiel eruit, stuur dwars, banden beetje leeggelopen. Bij de incheckbalie van Singapore Airlines werden we erg vriendelijk geholpen, we waren mooi op tijd en we hadden natuurlijk de ervaring van vorige week – het ging rustig en makkelijk.
Om 11.15 uur vertrokken we. Mooi vliegtuig met bij iedere stoel een beeldschermpje voor video of computerspelletjes. Anneke en Wim hebben ’s nachts ook nog wat geslapen – de kinderen hebben ook een poging gedaan maar dat lukte niet erg; zij hebben zich verder vermaakt met de computerspelletjes.
Vanwege het tijdsverschil (7 uur) was het al vroeg in de ochtend toen we aankwamen op het vliegveld van Singapore. Daar hadden we 2 uur overstaptijd. In de hal was een mooie orchideeëntuin. Er was ook een dakterras met zonnebloemen, maar daar vonden wij het veel te warm! We hadden natuurlijk ook veel te winterse kleren aan.
Met Silk Airways vlogen we vervolgens in ruim 1,5 uur naar het Thaise eiland Phuket. Daar was het weer een uur vroeger, zodat het tijdsverschil met Nederland nu 6 uur is.
Vanaf het vliegveld werden we met een open truck voor de fietsen en een taxi naar het hotel gebracht aan de zuidkant van het eiland, op Kata Beach. Het hotel bestaat uit allemaal huisjes die tegen de heuvel op zijn gebouwd. Er is een mooie traproute omhoog, maar die is niet zo geschikt om met spullen te sjouwen. Na het inchecken worden we met bagage en al in een open jeep geladen, en die brengt ons via een zeer steile zijweg achterom naar een rijtje kamers hoog boven de heuvel.
Eerst maar een paar uur slapen. ’s Middags naar het strand, snorkelspullen mee. Geweldig, dat je zo de zee in kunt lopen, het water voelt heerlijk aan. Litty en Johan krijgen eerst een paar keer zout water binnen, maar dan hebben ook zij de ‘snorkel-slag’ weer te pakken. We hebben al direct heel wat mooie vissen gezien!
’s Avonds eten we in een toeristenrestaurantje, waar we na de bestelling een groot Jenga-spel op tafel krijgen – het is haast jammer als het eten op tafel komt.
Er is een uitgebreid ontbijtbuffet in een mooie terraszaal met uitzicht over de baai. Lekker tropisch fruit erbij, en boterhammen die je zelf kunt roosteren. Er is ook een kok die op verzoek eieren voor je bakt. Veel bedienend personeel, luxe verwennerij.
Met zwem- en snorkelspullen gaan we op pad, naar een ander stukje strand dan gisteren. We zien minder vissen dan gisteren, maar dat komt misschien ook wel doordat er veel hogere golven staan, het is lastig om rustig te drijven. Dan maar lekker in de golven spelen! Er is ook een Thaise familie die met een puntige stok krabbetjes vangt tussen de rotsen, en zomaar met de handen kleine visjes uit het water schept.
We vinden het te warm om de hele dag op het strand te blijven, dus wandelen we terug naar het hotel. Onderweg doen we wat boodschappen, en dan gaan we eten op ons balkon. Vlakbij ons hotel hebben we een kapper gezien, daar laten Anneke en Litty hun haren knippen – dat voelt beter in de warmte! Als het donker wordt, komt er even een heftige tropische regenbui, maar het blijft benauwd en warm buiten.
Om 7 uur ’s avonds begint in het hotel het “Loy Krathong-festival". Dit feest wordt eigenlijk morgen gevierd, maar in ons hotel is vanavond een voorproefje. Leuk optreden van Thaise dans door een kinderdansgroep in steeds wisselende kleren – we herkennen wel elementen van traditionele Thaise dans, maar dit gaat veel flitsender. Ondertussen krijgen we een warme maaltijd. Er is ook nog een loterij, waar we nota bene met beide kamernummers prijs hebben! De eerste keer gaat Johan naar voren om de prijs in ontvangst te nemen; hij mag daarna het volgende kamernummer trekken en dan het nummer voorlezen … Moeten we hem niet helpen, denkt Anneke nog, maar dan klinkt het al keurig verstaanbaar door de microfoon “six four nine”. Een paar prijzen verder mag ook Litty naar voren. We hebben nu vier witte handdoekjes erbij, met de naam van het hotel er op geborduurd.
Vervolgens Loy Krathong-ceremonie bij het zwembad van het hotel; we krijgen allemaal een bananenbootje met kaarsje en wierookstokjes om te water te laten. Een geweldig mooie avond zo.