Familie Helder op Reis: Jaartjeweg 2006 - 2007
Zondagochtend namen we op het vliegveld van Bangkok afscheid van de andere deelnemers aan het Familieavontuur door Laos. Na een dagje Bangkok vlogen we naar Chiang Mai, in het noorden van Thailand. Vanuit Chiang Mai gaan we weer fietsen, maar eerst blijven we een week in Chiang Mai. Daar is heel veel te zien en te doen, maar wij nemen ook rustig de tijd voor schoolwerk, puzzelen en een beetje rondslenteren. En we genieten van de vele mail-berichtjes uit Nederland die we deze weken ontvangen hebben – fijn om zo toch even contact te hebben!
Het eerste gedeelte van deze dag is beschreven bij de afsluiting van het Familieavontuur door Laos.
Een taxi brengt ons vanaf het nieuwe vliegveld van Bangkok terug naar het hotel waar we eerder ook sliepen. In Laos hadden we wel wat berichten gelezen over bomaanslagen in Bangkok met oud&nieuw, met name bij de metrostations schijnt nog extra bewaking te zijn, maar wij merken daar verder niets van.
’s Middags wandelen we weer naar de Chao Praya-rivier. We nemen een route die langs een markt voert. Ook deze markt is weer goed voorzien van allerlei vissoorten, schildpadden, krabben en andere dieren in emmers en teilen. Sommige zijn bedoeld om op te eten, andere om te bevrijden in de rivier. Bij de aanlegsteiger aangekomen, gaan we een paar haltes met de boot, tot de Chinese wijk. Drukke smalle straatjes vol straathandel en natuurlijk ook enkele Chinese tempels. Aan het eind van Chinatown ligt een beroemde tempel met groot gouden boeddhabeeld, maar die is al gesloten. Wel staan daar een soort automatische varianten van het stokjes rammelen om je lot te bepalen: je kunt een muntje in een automaat gooien, en dan gaat bij een van de nummertjes een lampje branden – daarbij weer een kastje met bij elk nummer een briefje dat je toekomst voorspelt.
In de Chinese wijk willen we eten, maar uit principe niet bij een restaurant dat haaienvinnen verkoopt – dan blijft er weinig keus over. Na wat zoeken komen we bij een KFC, niet Chinees maar in elk geval ook geen haaienvinnen.
Een regeldagje in Bangkok. We brengen vuile kleren naar een ‘laundry’, we maken een postpakketje klaar met souvenirs uit Laos, voor Litty en Johan begint het schoolwerk weer, en we halen de bagage op die we in Bangkok hadden achtergelaten. Twee grote plunjebalen vol, moet dat echt weer mee, in Laos hebben we het immers niet gemist? Maar ja, als we weer gaan fietsen hebben we de fietstassen, helmen, bidons en fietsgereedschap toch wel nodig, en ook extra medicijnen, schoolspullen en reisgidsen.
Aan het eind van de middag lopen we nog een stukje door de stad, en gaan dan eten.
Om 9 uur ’s morgens staan twee busjes klaar om ons met fietsen en bagage naar het vliegveld te brengen. We vliegen 1e klas, waardoor we 10 kilo extra bagage per persoon mee mogen nemen, en dat hebben we wel nodig met de fietsen. Toch hebben we nog 10% overgewicht – maar alweer geen verboden spullen in de handbagage! Gelukkig zijn we goed op tijd, zodat we nog kunnen genieten van de 1e-klas wachtkamer: mooie zitjes, internet-pc’s, en gratis allerlei drankjes en hapjes! Als het tijd is om in te stappen, blijkt de vlucht een uur vertraagd (vanwege technische storing gaan we met een ander toestel) – maar dat uur extra wachten is hier alleen maar extra genieten! Ook onderweg worden eerste klas passagiers verwend. Grote stoelen, een krant en ook nog computerspelletjes. Natuurlijk is er ook nog een maaltijd. Geen zakjes peper en zout maar echte vaatjes erbij (van plastic dat wel). Het is eigenlijk te veel voor een uurtje vliegen. We willen wel vaker 1e klas vliegen!
In Chiang Mai hebben we weer een transfer naar het hotel. Hier zullen we een week blijven, een geschikte plek om het tweede papieren kerstboompje (uit de Sint-surprise-doosjes) neer te zetten, en ook voor de legpuzzel van 500 stukjes die Johan in december al in Bangkok gekocht had.
Ons hotel staat vlakbij een van de oude stadspoorten van Chiang Mai: er is een vierkant centrum van 1,5 bij 1,5 kilometer, met stadsmuren en een gracht eromheen. Hier lopen we ’s avonds nog even naar toe.
Een geweldige verrassing, de dierentuin van Chiang Mai! Het ritje er naar toe is al leuk, want we gaan met een tuktuk. Bij de ingang hangen allerlei vlaggen waarop trots wordt gemeld dat er nu ook koala’s zijn in de zoo, maar wat wij niet wisten is dat er ook echte reuzenpanda’s zijn! Daarvoor moet je wel extra toegang betalen, maar dat hebben wij er graag voor over! Er zijn twee panda’s, die op vaste tijden gewekt worden voor een portie verse bamboe. Ze zijn dan lekker actief, wij kunnen ze goed bekijken. Panda’s zijn in het echt een stuk groter dan Litty zich had voorgesteld, maar ook groot zien ze er schattig uit – Johan koopt in de souvenirshop een lieve Panda-knuffel. Zie ook het info-stukje over reuzenpanda's. De rest van de dierentuin is heel groot, met soms flink steile paden. Vlakbij de panda’s is het het drukst, daar zijn ook stalletjes met zonnebrillen, armbandjes, truien en natuurlijk een massage-kraam. Verderop in de dierentuin is het vrijwel leeg. Lastig is wel dat er geen goede plattegrond is, en dat de bewegwijzering vrijwel alleen in het Thai is. Er is een groot gedeelte ‘open zoo’, een safari-achtig terrein, maar daar belanden wij op een pad tussen de hertjes… we zijn maar gauw over een hekje geklommen om weer op een bezoekerswandelpad te komen.
’s Morgens is Wim, met enige assistentie van Anneke, druk doende om de fietsen weer uit de bike bags te halen en rijklaar te maken. Er is gelukkig niets beschadigd, maar de sturen moeten weer recht, low riders vastgeschroefd en banden opgepompt. Dan gaan we een stukje rijden – voor het eerst sinds Phetchaburi, vier weken geleden, wel even wennen hoor! We rijden door het centrum naar een fietsenwinkel, waar Wim een reserve-as koopt – zijn vooras was bij de vlucht vanuit Amsterdam al verbogen, en we weten niet of die bestand is tegen nog vele kilometers fietsen. We stoppen voor een drankje bij een terrasje aan de Ping-rivier, en rijden dan terug naar ons hotel.
’s Avonds gaan we naar een zogenaamd khantoke-diner in het cultureel centrum van Chiang Mai. Een khantoke is een laag rond tafeltje, dat bij allerlei festiviteiten gebruikt wordt om hapjes te serveren. In een grote ruimte zijn met kussens hoekjes afgezet, waar je als groepje kunt gaan zitten. Voor ons vieren is er een apart hoekje. Er wordt een khantoke-tafeltje op de grond gezet, met allerlei hapjes: groente, kipkluifjes, gebakken banaan, soort kokos, sausje. Daarbij krijgt ieder een kop soep en een bakje rijst. Ook krijgen we allemaal een bloemenslinger om de hals, van een meisje in Hmong-kleding. Tijdens het eten werden er verschillende dansen opgevoerd – vanaf ons plekje kunnen we het goed zien. De dansen behoren tot het klassieke Thaise repertoire. Mooi uitgedoste vrouwen die elegente bewegingen maken,vooral ook veel met de vingers. Er is ook een mannendans met zwaarden. Na het eten worden ons tafeltje weer weggehaald, ieder haalt zijn schoenen weer op (die moesten natuurlijk uit), en dan lijkt het afgelopen.
Op verzoek van Litty lopen we nog langs een rijtje met kraampjes van verschillende bergstammen, en dan blijkt daar aan het eind in een amfitheatertje het programma verder te gaan met een hilltribe-show! Al met al lijkt het wel wat op de dansvoorstelling die Wim en Anneke in Luang Prabang gezien hebben, eenzelfde opbouw en soms dezelfde of vergelijkbare dansen. Fijn dat we dit nu alle vier meemaken. We zien stukjes volksdans door bergvolken in traditionele kleding, soms rustig maar ook spectaculair: een dans rond een enorme trommel, een dans met vuur, en een dans waarbij drie vrouwen met de voeten in elkaar haken. Elk danst dan op één voet, heel knap.
Ook is er een stokkendans die we op tv al eens gezien hadden gezien als opdracht bij Peking Express. Stokken worden ritmisch op elkaar geslagen en met kleine tussenruimten bewogen. Daar moeten de dansers dan op het juiste moment tussen springen. Ook is er een dans van mannen die zelf hun eigen muziekinstrument bespelen (een soort doedelzak) en daarbij dansen en over de grond rollen. Heel moeilijk om zo toch nog door te spelen.
Er zijn ook nog gewone volksdansen zoals een dans in mooie kostuums van een hert en een vogel. En tenslotte is er een rijstdans zoals die op het platteland gehouden wordt na afloop van de rijstoogst. De meeste mensen zijn direct na het diner weer vertrokken naar hun hotel, maar wij hadden dit tweede deel niet willen missen!
Onze reisgids beschrijft wel 15 tempels in Chiang Mai; Wim zoekt er drie uit die we in elk geval gaan bekijken. Hij kiest drie tempels binnen het vierkant van de oude stadsmuren, daarlangs stippelt Johan op de stadsplattegrond een wandeling uit. Bij de eerste wat is ook de city pillar, waar we door een monnik met water besprenkeld worden en een ‘geluksdraadje’ om de pols krijgen. Anneke draagt ook nog de twee draadjes uit Luang Prabang, dus die heeft er nu drie. Hier is ook nog iets leuks bij de grote stupa, waarin relieken (van Boeddha?) worden bewaard: je kunt de relieken besprenkelen, maar omdat je niet zelf op de stupa mag/kunt klimmen, is er een hijsinstallatie. Je kunt een kokertje met water vullen, dat naar boven hijsen en dan omkieperen door aan een tweede touw te trekken. Als je te wild trekt, schudt er natuurlijk onderweg al water uit en worden mensen (en honden) nat die vlak bij de stupa lopen. De volgende twee wats zijn wel oud maar wat minder speciaal. Met een tuktuk gaan we naar de Chinese wijk om nog wat te shoppen. Eerst kopen we bij een Bata-schoenenwinkel nieuwe sandalen voor Johan, want de goedkope sandaaltjes van de markt in Vang Vieng waren in Vientiane al kapot. Met wat secondenlijm hadden we de zool wel weer vastgeplakt, maar we zijn blij nu weer wat steviger schoenen te vinden. Bij een stalletje kopen we een bekertje aardbeien (in januari?!), en dan lopen we langs de bloemenmarkt (met chrysanten, rozen en veel andere bloemen en bloemslingers) naar een Chinese tempel. Vervolgens langs de toeristische night market (waar de meeste kraampjes net open zijn) terug naar ons hotel. Daar krijgen we een gratis maaltijd van enkele Thaise gerechten, ter compensatie voor het feit dat we ’s morgens onverwachts moesten verkassen naar twee andere kamers van het hotel.
We komen vandaag wat traag op gang, en besluiten geen grootse acties te ondernemen. We dwalen wat door de stad, via smalle straatjes komen we bij enkele vervallen wats die minstens zo leuk zijn als de ‘beroemde’ wats die we gisteren zagen. Ook maken Litty en Johan vandaag hun schoolwerk af van deze eerste week na de kerstvakantie.
Als het donker wordt, gaan we op zoek naar een restaurantje. Een straat vlakbij ons hotel blijkt veranderd in een wandelstraat, met allerlei leuke kraampjes en eetstalletjes. Nauwelijks westerse toeristen, wel veel Thai, het is er gezellig druk. We kunnen het niet nalaten om toch nog wat kleinigheidjes te kopen, en scharrelen hier ook onze avondmaaltijd bij elkaar: een bakje frites, een barbecuespies, een bananenblad met omelet. Met kleine tomaatjes, rijstwafeltjes en zelfgemaakte ijsjes op een stokje een prima alternatief voor een ‘echt’ restaurant!