Langs de Rur, naar de Rijn

Europa, week 2: 16 – 22 juli 2006

We zijn de grens over!

Zondag 16 juli: Van Afferden naar Roermond, 70,6 km gefietst

Ontbijt aan tafel, buiten bij de stacaravan. Litty en Johan genieten nog weer van de reuze trampoline, daarna vertrekken we.

Weer een mooi stukje Maas, de route kiest steeds de mooiste kant en steekt nog tweemaal met een pontje over. Op een mooie zondagmiddag zoals nu zijn de pontjes overvol – gelukkig krijgen (of nemen) fietsers voorrang op auto’s bij de oversteek.

Vanaf een paar kilometer vóór Venlo hebben we ineens de wind mee – dat is verdacht, zouden we soms verkeerd rijden?, maar het klopt echt – we rijden nu iets meer naar het westen, en dat betekent (eindelijk!) geen tegenwind meer.

Iets voorbij Venlo, bij Blerick, pauze op een mooi terras aan het water. We hebben dringend behoefte aan extra drinken. Een drankje, en alle bidons weer gevuld. Het is al een uur of 8 ’s avonds, de hitte is weg en eigenlijk is het nu heerlijk fietsweer. Het is wel al laat als we op de camping aankomen, als de tenten staan is het zelfs al donker. Met de waterkoker maken we soep, daarbij eten we brood en crackers, gezellig in een donkere tent. Johan is bang dat hij niet zal kunnen slapen van alle herrie die de krekels maken, maar hij is zo moe dat hij geen krekel meer hoort.

Maandag 17 juli: Roermond

Roermond is onze laatste stop in Nederland, daar willen we nog wat dingen regelen.

Na een paar dagen fietsen hebben we ook ontdekt dat we onze capaciteiten wat al te hoog hebben ingeschat: de fietsen zijn eigenlijk te  zwaar beladen om prettig mee te rijden. Gisteren Anneke’s broer Reinder gebeld, en die komt ons gelukkig weer geweldig helpen: vanavond komt hij naar Roermond om wat ‘overtollige’ bagage op te halen! Wim wil minstens 10 kilo kwijt – dat betekent dat ook Litty nog wat leesboeken achter moet laten. Johan bedenkt de ultieme vorm van gewichtsbesparing: allerlei nieuwe Donald Duck-verhalen bedenkt hij gewoon zelf in zijn fantasie, dan heb je geen boeken nodig!

In de zon is het veel te warm, maar de hoge heg rondom het kampeerveldje geeft een brede strook schaduw – daar gaan we zitten om spullen uit te zoeken en wat te lezen. Litty oefent ook met haar boekje ‘hoe overleef ik mijn vakantie in Duitsland’, en vindt daarin allerlei grappige zinnetjes. Populair is "Ich glaube nicht dass man das essen kann!".

Op weg vanaf de camping naar het centrum van Roermond stoppen we bij een Maasplas voor een verfrissende duik. In Roermond proberen we ergens een hot spot te vinden voor draadloos internet – dat lukt bij Délifrance. Dan naar het station, om (oom) Reinder op te halen van zijn werk. Litty heeft een Italiaans restaurant gevonden op het marktplein, daar gaan we pizza eten.

Dinsdag 18 juli: Van Roermond naar Jülich, 68,7 km gefietst

Vorige week dinsdag vertrokken we uit Delft, nu fietsen we het land uit!

’s Morgens snel de tenten afbreken – als eenmaal de zon erop schijnt, is het verder te warm om op te schieten. We volgen vanaf hier een paar dagen de Roer, die in Duitsland Rur genoemd wordt. Lijkt gelukkig niets op het industriegebied van de Ruhr! Zie info Roer/Rur.

De grensovergang is een fietspad met slagboom en grenspaal – picture spot!

Weer een warme dag, en weinig winkels op de route. Gelukkig kunnen we ’s middags onze bidons bijvullen bij een kraantje op een kerkplein. In deze streek weinig campings, we eindigen in een grote plaats, waar we een hotelkamer vinden. Aan de overkant haalt Wim wat patatjes, souvlaki en gyros – met tomaat en soep hebben we zo een prima avondmaal.

Woensdag 19 juli: Van Jülich naar Nideggen, 43,0 km gefietst

Ontbijt in het hotel, met verse broodjes en een zachtgekookt eitje.

Morgens is het al warm, we doen vandaag rustig aan. ’s Middags een lange pauze aan/in het water – dat is best heel fris, maar Wim, Johan en Litty lopen/zwemmen toch naar de overkant, dat is best spannend met al die stroming.

We volgen de Rur voorbij een stuwmeer, dat betekent een eindje klimmen, de Eifel in. We komen tot 205 meter hoog, en dalen dan weer iets tot een camping bij Nideggen. Vanaf de camping mooi uitzicht op de burcht.

De camping ligt aan beide zijden van een spoorlijntje, de RurTalBahn. Door een tunneltje kom je bij ‘ons’ deel van de camping, aan de Rur. Twee maal per uur hoor je het treintje langs komen (die toetert als waarschuwing, want de spoorwegovergangen zijn onbewaakt) – ’s nachts stopt dat.

Donderdag 20 juli: Nideggen

Ontbijt op een bankje op de camping langs de rivier. Met treintje vanaf Nideggen verder omhoog, tot eindpunt Heimbach. Daar wandelen we naar de Stausee (stuwmeer), waar we voor 2,5 uur twee kano’s huren. We kanoën tot een Kraftwerk (elektriciteitscentrale) – daar is een stukje met flinke stroming. Wim vaart er met Johan een paar keer naartoe, en laat zich dan wegstromen – Johan geniet van deze wildwaterbaan! De dames doen het rustiger aan, maar genieten ook enorm – Litty zit lekker bij Mama voorin de kano, en geniet van water, zon en uitzicht. Johan doet niet veel, maar Litty heeft ook hele stukken zelf gepeddeld.

Met het treintje weer terug naar Nideggen. Wim wil eigenlijk ook nog wel omhoog naar de burcht, maar we gaan toch allemaal terug naar de camping. Een ijsje, beetje in de rivier spelen, en dan avondeten.

Vrijdag 21 juli: Van Nideggen naar Bad Honnef, 91,3 (!) km gefietst!

Eerst een stukje Eifel, daarna nog veel andere heuvels.

Landbouwgebied, er wordt veel graan geoogst.

Als we door een stuk bos fietsen, steken er opeens twee reeën vlak voor ons het pad over – een mooi gezicht!

Bij het boodschappen doen voor het middageten hebben Litty en Johan pakjes Tuc uitgekozen – Mama had immers gezegd dat het met dit warme weer goed is om de zoutvoorraad aan te vullen, als dat tot veel chipjes leidt mag het van Johan nog wel langer zo warm blijven.

Aan het eind van de middag afdaling naar het Rijndal. Een wegwijzer wijst naar dorpje Pech – daar willen we natuurlijk niet heen, maar onze route gaat zo wel anders komen we er niet!

Met een veer de Rijn over, dan nog een stuk langs Rijnboulevard met veel wandelaars. Langs Königswinter (met Drachenfels-ruïne hoog boven op een rots), naar Bad Honnef. Daar nog flink stuk heuvelop naar de jeugdherberg.

Het is al donker als we daar aankomen. De fietsen en enkele tassen blijven beneden in de bagageruimte, wij hebben een kamer op de tweede verdieping.

We eten nog wat brood en soep, en gaan dan gauw slapen.

Zaterdag 22 juli: Van Bad Honnef naar Koblenz, 58,7 km gefietst

Het ontbijt in de jeugdherberg is van 7 tot 9 uur, en om 9 uur moet de kamer leeg zijn – dus als om half 8 de wekker gaat, moeten we er echt uit! Eerst alle spullen naar de bagageruimte, en dan ontbijten. We eten buiten op een terras. Met Duitse discipline wordt het ontbijtbuffet om 9 uur afgesloten, iedereen rent dan nog gauw naar binnen om een laatste portie te halen – die mag je wel rustig na negenen nog opeten. Daarna fietsen opladen, en dan de heuvel weer af richting Rijn. Met een pontje direct weer terug naar de andere kant van de Rijn, het is dan nog ruim 45 km tot Koblenz.

In Koblenz zullen we logeren bij Achim en Carmen, vrienden die we al vele jaren kennen. Achim belt op: hij is in Koblenz met zijn fiets in de trein gestapt, op weg naar ons toe. Vanaf Bad Breisig fietst hij ons tegemoet. Wij hebben dan net koffiepauze. Anneke’s fiets staat tegen een paal van een schrikdraadomheining; dat gaat een tijdje goed maar opeens valt de fiets met paaltje en al omver. Gelukkig staan er nu geen koeien in het weiland. We hopen ook maar dat de boer niet al te boos zal zijn – ons lukte het niet om de paal weer overeind te zetten.

Samen met Achim fietsen we verder langs de Rijn, ’s morgens is het zeer zonnig en er staat flinke (tegen)wind. Bij Andernach hadden we een lunchpauze gepland – dat wordt schuilen onder de stadspoort want er barst een vreselijke bui los. Litty en Johan vermaken zich om een leeg bierblikje dat van links naar rechts door de straat geblazen wordt.

Het is nog 20 km, en die fietsen we in de regen in één ruk door. Achim heeft wel pech dat hij juist deze dag met ons meerijdt!

In Koblenz trekken we droge kleren aan, en reizen dan met de bus naar Immendorf aan de overkant van de Rijn. Er is nog veel vocht in de lucht, maar het blijft verder wel droog. In de tuin bij Carmens ouders genieten we daar van een geweldige barbecue, zelfs met een heerlijke Nachtisch. Er is ook een meisje van 2,5 jaar – eerst wat verlegen, maar na een tijdje heeft zij met Litty en Johan de grootste lol. Het is al laat als we teruggaan naar het huis van Achim en Carmen om daar te slapen.