Papa's

geschreven door Litty

In Peru heten de aardappelen papa’s. En daar zijn er heel veel van. Weet jij hoeveel aardappelsoorten er zijn?

Twintig?

Nee, zoveel heeft ongeveer ieder stalletje er!!

Vijftig?

Nee, tot zoveel -en meer soorten-, kan één boer verbouwen

Honderd?

Nee, nog veeeel meer

Vijfhonderd dan?

Nee, het dubbele daarvan

DUIZEND????

Ja, zoveel soorten zijn er ongeveer!!

Die soorten verschillen in kleur en uiterlijk en toepassing.

Een paar voorbeelden:

- witte, die zijn om te koken en te bakken

- gele, voor puree en een Peruaans gerecht: causa

- oranje, die lijkt (en smaakt ook een beetje naar) de winterwortel

- rode, om te frituren bij een ander Peruaans gerecht: salsa huan caina

Dan bestaat er nog een soort, die heet de Chuno, die wordt gebruikt om superlang bewaard te worden. Deze methode is nog door de Inca’s uitgevonden, dat is dus al heel oud nog voordat de Spanjaarden in Peru waren. Nadat de Inca’s de aardappels binnen hebben gehaald worden ze drie nachten buiten gelegd. Als de aardappels buiten liggen bevriezen ze omdat het zo koud is buiten. Dan komt het in de warme zon te liggen en daardoor droogt het heel snel. De aardappels worden er zoet van, dat komt door de vorst.

Ik heb nog niet veel aardappelen geproefd in Peru, maar natuurlijk wel de papas fritas (de patatjes).