Vanuit Rome terug naar Rotterdam

Europa, week 16: 22 - 28 oktober 2006

De winkels in Italië zijn in Halloween-sferen, maar verder is het in Rome nog zomer. Het is 5 graden warmer dan gemiddeld in oktober, leest Wim ergens. En als je eenmaal naar Rome bent gefietst, lijkt dat zo gemakkelijk dat je ook best nog een stuk door wilt fietsen. Maar de tijd zit erop, na een fietstocht van 3½ maand zijn we met het vliegtuig teruggekeerd naar Nederland. We overnachten een weekje in een hotel in Rotterdam, en bereiden ons voor op het tweede deel van ons “Jaartjeweg op de fiets”: een fietstocht door Azië.

Zondag 22 oktober: Rome, naar de Capitolijnse musea en de Sint Pieter

Er zijn nog twee dingen die we echt gezien willen hebben in Rome: de beeldhouwwerken in de Capitolijnse musea, en de Sint Pieter.

In Litty’s Rome-boek stonden foto’s van enkele hoogtepunten uit de musea, en dan bedenkt Litty om er een speurtocht van te maken, om alle beelden uit het boek te zoeken in het museum. Want dat is wel iets dat we erg missen op deze reis: we hebben nog nergens een leuke speurtocht gehad in een museum. “Het is geen kinderplek”, zeggen de kinderen als er geen speciale aandacht voor hen is – maar als het desondanks toch wel leuk is, is het oordeel “maar ook geen gaap-plek”: bij de (in hun ogen) echt saaie bezienswaardigheden mopperen ze dat ze gaap-in slaap vallen.

We zien een kolossaal beeld van keizer Constantijn, een doornuittrekker, een stervende Galliër, Hercules als kind met twee slangen, een Venus, de wolf met Romulus en Remus en het beroemde ruiterstandbeeld van Marcus Aurelius. Ook is er een mooie Romeinse strijdwagen. De verdiepingen met schilderijen en munten slaan we maar over – het is goed geweest zo, tijd voor iets anders.

Buiten blijkt de drukke verkeersweg langs het Forum Romanum vandaag afgesloten te zijn voor verkeer, er is een straatfestival (zoiets als in Delft de Mooi Weer Spelen). Over deze weg lopen we naar metrostation, genietend van de gezellige sfeer en enkele optredens.

Bij de Sint Pieter staat wel een rij, maar niet half zo lang als woensdagmiddag toen we net in Rome aankwamen. We sluiten geduldig aan, eerst door een bewakingspoortje, en dan mogen we de kerk in. Heel indrukwekkend, zo groot, met al die paus-monumenten en het zicht op de lager gelegen oude basiliek met het graf van Petrus. Dan gaan we naar de crypte, waar allerlei pausen begraven liggen. Bij het graf van Johannes Paulus XXIII, die pas anderhalf jaar geleden is overleden, is het druk met biddende mensen. Hier beneden in de crypte kun je ook goed het graf van Petrus zien. We verlaten de crypte via een zij-ingang, en moeten dan langs het wachthuisje van de Zwitserse Garde om weer op het Pietersplein te komen – we zijn dus echt in Vaticaanstad geweest! Eerder deze week droeg de Zwitserse Garde een blauw uniform, nu op zondag een geel/rood gestreept “clownspak”.

In de kerk is een dienst bezig, na afloop lopen de voorgangers vlak langs ons heen de kerk uit. Veel mooie priesterkleding in groen, wit, paars – één man in het midden draagt als enige een rode cape, zou dat de paus zelf zijn?

We zitten buiten nog even op het plein, en gaan dan met de metro terug naar ons hotel.

Maandag 23 oktober: Weg uit Rome, fietsen naar Fiumicino, 44,7 km gefietst

Vandaag doen Litty en Johan samen inkopen voor het ontbijt, in een supermarkt schuin tegenover ons hotel. Toch wel een beetje spannend, want de broodafdeling is geen zelfbediening en iedereen praat daar Italiaans, dat is anders dan een camping-winkel. Wel een beetje flauw dat de mevrouw ze niet begrijpt als ze `quattro` broodjes bestellen – de uitspraak was niet melodieus genoeg! Met wat gebarentaal erbij lukt het dan wel.

We ontbijten op de kamer, halen de fietsen van het binnenplaatsje en rijden dan weg. Er is weer veel meer verkeer op straat dan in het weekend, we rijden midden tussen de brommertjes en groepen toeristen. Wat een geweldig gevoel om zo door de stad te rijden, op de fiets langs het Forum.Daar stoppen we even voor een fotosessie met fiets. Dan langs het Colosseum en het Circus Maximus.

Aan de rand van de Tiber stoppen we voor een kopje koffie, vlakbij de Bocca della Verita. Een putdeksel van de Cloaca Maxima het hoofdriool van het oude Rome. Daar hadden de kinderen zich iets veel kleiners bij voorgesteld, dit is toch wel leuk om nog gezien te hebben. Daarna dalen we af naar een soort jaagpad langs de Tiber, gebruikt door trimmers, wielrijders en zwervers. Ook aan deze kant van de stad is er heel wat vermoedelijk illegale 'bebouwing’ langs de Tiber. Aan de rand van de stad steken we de Tiber over: aan de andere kant gaat de fietsroute verder over een mooi fietspad, dat echter 12 km verder opeens ophoudt bij een keerlus. Er zijn wat bankjes onder een pergola, waar wij stoppen om brood te eten en ons verbazen over andere fietsers: de meesten keren hier inderdaad gewoon om en rijden dan hetzelfde stuk weer terug, een enkeling rust ook even uit op een bankje.

Na dit fietspad kun je verder over de autoweg, maar daar hebben wij niet zo’n zin in dus bedenken we een alternatieve route die uitmondt in cross country over een onverharde landweg. We moeten zelf een hek openen, even wachten op een schaapskudde, blaffende honden trotseren en proberen kuilen en plassen en heel veel schapenpoep te ontwijken.

Het laatste stuk moeten we dan toch over een drukke weg. De hotels vlakbij het vliegveld zijn vol of vreselijk duur; wij rijden een klein stukje verder naar het dorpje Fiumicino, en vinden daar een hotel met de toepasselijke naam Roma. We worden met applaus binnengehaald – wat een ontvangst. We hebben een kamer met een soort bovenverdieping, waar Litty en Johan een eigen plekje hebben. Ook is daar een groot balkon, met uitzicht op zee.

Dinsdag 24 oktober: Fiumicino, dag naar Ostia Antica, 23,1 km gefietst

Na het ontbijt stappen we op de fiets naar Ostia Antica. Ostia was een belangrijke havenplaats voor de Romeinen aan de monding van de Tiber. Door snelle verzanding van de rivier is de stad vrij plotseling verlaten – alle huizen en gebouwen bleven staan, en zijn nu nog voor een groot deel te zien. Dit is veel leuker dan het Forum, vinden de kinderen, hier kun je je veel beter voorstellen hoe alles geweest is, er zijn nog veel gebouwen met meer verdiepingen, waar je ook op kunt klimmen – en je mag overal tussendoor kruipen en zelf op ontdekkingstocht. We lopen heel wat huizen binnen, zien winkeltjes, tempels en thermen, een Mithras-tempel en een molenaarshoekje, mooie vloermozaïeken en een groot theater.

Er zijn hier veel andere Nederlanders, maar wij vallen toch wel op horen we van een mevrouw: we zijn veel te bruin voor gewone herfstvakantietoeristen!

Aan het eind van de dag rijden we terug naar ons hotel. Dat moet helaas voor een deel weer langs een drukke autoweg – er is wel een vluchtstrook om op te rijden, maar we moeten een paar keer linksaf en dat is toch wel lastig op de fiets! Gelukkig is er steeds na een tijdje wachten wel een automobilist die ons voorrang geeft.

Woensdag 25 oktober: Fiumicino, Terugreis voorbereiden, Necropolis en strand

Morgen moeten we heel vroeg op, dus genieten we vandaag nog een keertje van uitslapen en een rustig ontbijt. Daarna gaan we onze vlucht naar Nederland voorbereiden. We inspecteren alle bagage, en zoeken uit wat weggegooid kan (oude trui, sokken met gaten) en wat in de handbagage moet (liefst alle zware spullen, zoals papier). Ook maken we nog wat foto’s voor de GGVSPRQuiz, om wat laatste punten te verzamelen. Na een koffiepauze op het balkon, maken we een verkenningstochtje naar het vliegveld. Op de terugweg fietsen we langs een necropolis, een oude `dodenstad’ die in opzet eigenlijk niet veel verschilt van een moderne Italiaanse begraafplaats. Anders dan in Ostia zijn we hier de enige bezoekers, en kunnen we op ons gemakje alles bekijken. Je kunt goed de gebouwtjes zien waar grafkisten in hebben gestaan, sommige zijn mooi versierd, bijvoorbeeld met een steen waarop het beroep van de overleden is aangegeven. Zo is er een bijvoorbeeld een steen van een verloskundige zie afbeelding)

Vervolgens ook nog langs zee: nu zijn we in Italië bij Ravenna aan de oostkust bij de Adriatische Zee geweest, en hier aan de westkust bij de Tyrrheense Zee. Litty en Johan genieten eindeloos van het zand, en laten zich lekker nat en zanderig spoelen door de golven. Deze laatste avond hebben we op onze hotelkamer een buffetje van allemaal restjes plus wat verse groenten en toetjes, plus een laatste experimentele aankoop van Anneke: gedroogde kastanjes.

Donderdag 26 oktober: Vliegen naar Rotterdam

Al om 6 uur staan we op. Litty heeft zelf een alarmtekst ingevoerd op de mobiele telefoon: “pak je spullen we gaan vliegen snel opstaan mobiel als handbagage!!!”

Om half zeven brengen we met een bagagekar van het hotel alle fietstassen naar beneden, we laden de fietsen op en gaan dan om 7 uur ontbijten. Tegen half acht rijden we weg, de route die we gisteren verkend hebben maar nu ’s morgens vroeg gelukkig iets minder druk.

Op het vliegveld is het zoals altijd even flink doorwerken: fietstassen verpakken in grote bagagehoezen, fietsen ‘verzendklaar’ maken, handbagage apart houden en dan inchecken. Op deze vlucht gaan de fietsen mee als aparte bagage, die hoeven niet meegewogen te worden.

Het vliegveld in Rotterdam is heel rustig. We kunnen lekker op ons gemak de fietsen rijklaar maken. Dan fietsen we door diverse parken naar ons hotel in het centrum van Rotterdam. Het weer valt mee.

In het informatiestukje zijn enkele statistieken opgenomen over de trip.

Vrijdag 27 oktober en zaterdag 28 oktober: Rotterdam en Delft

Deze dagen gebruiken we voor familiebezoek, het afhandelen van noodzakelijke administratieve zaken en voor het voorbereiden van deel 2 van ons jaartjeweg, de reis naar Azië. Volgende week vertrekken we al weer.