Familie Helder op Reis: Jaartjeweg 2006 - 2007
Vanaf deze week worden informatiestukjes en enkele dagen van het reisverslag door Litty en Johan geschreven.
Veel fietsdagen deze week, met enkele steile stukjes. Litty en Johan raken steeds beter gewend aan de vele versnellingen (3x9!) van hun nieuwe fietsen. Nu het niet meer zo heel warm is elke dag, hebben de kinderen weer meer zin in spelen – op de camping komt al gauw een racket of bal tevoorschijn. Op de camping in Hemsbach hebben we een basketbal-paal naast onze tent – daar kan je fijn korfballen!
Het reisverslag van deze dag is geschreven door Johan.
Vandaag is neef Jaap jarig.
We gaan naar Heidelberg met de RegionahlBahn en in Heidelberg gaan we eerst naar de Zoo. In de Zoo hebben ze een of andere speurtocht waarbij je pootafdrukken moet zoeken. Johan vindt het saai en Litty vind het een beetje leuk. Ze hebben ook een soort geiser die elk halfuur water spuit. Ze hebben er ook een Leeuw die achter elkaar door brult en een paar andere kinderen gingen huilen.
We gaan met bus 33 naar het beginpunt van een tandradkabelbaan dan lopen we naar schloss Heidelberg. Ze hebben daar een apothekersmuseum met veel gekke kruiden en kruidenmengseltjes. In het slot hebben ze ook een tiendvat dat meer dan 200 duizend liter wijn in kon. We waren eerst al bij een kleiner vat (zie foto) en we dachten dat dat het was. Maar dat is maar half zo groot dus dat is een kleintje ahum ahum ahum.
We zijn daarna naar boven op een heuvel geklommen en met een tandradbaantje naar beneden gegaan en daarna hebben wij broodjes en ijs gegeten.
Het reisverslag van deze dag is geschreven door Johan.
We hebben vandaag een rustdag in Hemsbach op een camping met een meer en een zwembad. We zijn gisteren laat naar bed gegaan dus slapen we uit.
Ma heeft de was gedaan de was kwam heel droog uit de wasmachine. Daarna hebben we gezwommen (W J L) en toen ging het regenen en was de was véél natter dan toen ie uit de wasmachine kwam.
We hebben plannen voor een lange etappe, maar het is koud, nat en winderig en bovendien krijgt Wim een lekke band, dus we komen niet zo ver als gedacht. Eerst een stuk platteland, na Heidelberg een stuk langs een drukke weg en dan door het bos. We rijden langs Waldorf, waar de familie Astor vandaan komt, van het luxe Waldorf-Astoria-hotel in New York.
Er zijn veel slakken op het fietspad, meest naaktslakken maar ook een paar grote huisjesslakken. We stoppen bij een camping met een waterski-trainingsparcours; terwijl Wim en Anneke de grote tent opzetten, kijken Litty en Johan hoe de watersporters door een kabel worden voortgetrokken (of in het water vallen natuurlijk, dat is het leukste).
Als Litty en Johan net in hun slaapzak liggen en Wim en Anneke nog buiten een kopje koffie willen drinken, barst weer een geweldige bui los – gauw dus ook de tent in.
’s Morgens gaan de kinderen samen op verkenning om op de camping verse broodjes te kopen. Met wat Duits en gebarentaal lukt dat prima.
Onze middagpauze houden we bij het fraaie barokslot van Bruchsal. Zoals zo veel monumenten in Duitsland is dit in de oorlog verwoest maar staat er nu weer in zijn volle glorie bij. Het is met zijn verschillend gekleurde stenen en vergulde dierfiguren een fraai geheel. In het kasteelpark vinden we een mooi plekje uit de wind om brood te eten en te kijken naar de kleine visjes bij het watervalletje.
We rijden vandaag veel door het bos, lange rechte (asfalt)paden. Daar hebben we gelukkig weinig last van de wind. We stoppen bij een camping in een voorstadje van Karlsruhe. We mopperen een beetje over de hoge prijs maar we mogen wel zelf een plekje kiezen voor de tent op het trekkersveld – Litty en Johan kiezen een plekje ver bij Papa en Mama vandaan, en zetten ook zelf hun tent op.
Vlak na vertrek al weer een lange stop, om bij een buitensportzaak een nieuw slaapmatje te kopen (we hebben eigenlijk twee oude, lekke matjes maar de winkel heeft er nog maar één op voorraad). Ook een nieuw gastankje voor het koken. Op een overdekt bankje bij een speeltuintje eten we brood – een goede keus want er komt weer een vreselijke regenbui.
We klimmen tot 340 meter, hoger dan het hoogste punt van Nederland, en dalen dan af naar het centrum van Pforzheim. We volgen een beschreven fietsroute die zoveel mogelijk fietspaden en rustige asfaltwegen volgt, maar de afdaling in Pforzheim gaat door het drukke stadsverkeer. Daarna weer heerlijk rustig langs riviertje de Wurm. Pauze bij een picknickplaats, waar Johan weer vele nieuwe kroonkurken vindt voor zijn verzameling. Eind van de etappe is een sfeervol familiehotel, waar het personeel klederdracht draagt van het Zwarte Woud. We eten in het hotelrestaurant en gaan dan slapen, op 400 meter hoogte! [Dit is hoger dan Litty en Johan ooit eerder geklommen zijn met de fiets. Het vorige hoogtepunt 368 meter lag in de Ardennen] Litty en Johan hebben alweer een eigen slaapplek, een eigen kamer(tje).
Het reisverslag van deze dag is geschreven door Litty.
We fietsten eerst door de heuvels, dat is best zwaar. Na tien kilometer willen we pauze houden in Weil Der Stadt, blijken daar ineens allemaal fietsers te zitten wachten totdat het één uur is en ze mogen starten met de tour.
De tour heet de Tour De Ländle, en er doen ongeveer duizend mensen mee. De tour duurt acht dagen en ze fietsen 50 tot 80 kilometer per dag. Mamma wordt geïnterviewd [voor de radio] door een mevrouw, ze vonden het wel interessant die fietsers met veel bagage. Wij volgen de route van het boekje maar die rijdt delen van de route samen met de route die de Tour de Ländle doet. De fietsers halen ons de hele tijd in maar omhoog halen wij de fietsers met weinig versnellingen in. Die moeten dan namelijk gaan lopen.
We houden middagpauze -als het dreigt te gaan regenen- in een schuilhut. Tijdens de middagpauze komen we op het idee om de Jeugdherberg in Tübingen te gaan reserveren zodat we niet de tent hoeven op te zetten in de stromende regen.
[De jeugdherberg in Tübingen staat direct aan de Neckar. Tübingen is een echte studentenstad en je kunt je met een punter een eindje later varen zoals dat ook in Cambridge schijnt te gebeuren. Hier heet het Stocherbahnfahrten. Vreemd eigenlijk dat zo'n gewoonte er niet is in Nederlandse studentensteden met veel water zoals Leiden en onze woonplaats Delft. Als we bij de jeugdherberg aankomen, komt er een groot aantal bootjes aanvaren. De passagiers blijken publiek voor een klassiek concert dat bijna gaat beginnen. Op onze kamer zetten we het raam open, zo kunnen we mooi meekijken en meeluisteren terwijl we onze kamer eten.]
Het reisverslag van deze dag is geschreven door Litty.
Vandaag rustige dag in Tübingen. Eerst gaan we lopen naar het slot en daar gaan we binnen kijken. Daar is iets te zien over de cultuur van de Romeinen, de Grieken, de Etrusken en de Neanderthalers. Zie info-stukje Neanderthalers.
Dan gaan we naar het Rathaus wat heel erg mooi versierd is. Dat hebben ze heel lang geleden al gedaan door een zwarte muur wit te verven en dan op sommige plekken het wit weer weg te krabben. Daarna ben ik samen met Johan en Papa nog in de stad geweest; Mama ging alvast naar de Jeugdherberg om vast een stukje op te schrijven. Nu zijn we nog van plan naar een restaurant te gaan en naar een internetcafé om dit stukje op de site te zetten.
[Zaterdagavond heeft Litty een leuk restaurantje ontdekt, een eethuis bij een lokale bierbrouwerij. Er is een aparte kindermenukaart, dus het zal wel niet alleen bier zijn. Heel apart, met glimmende koperen ketels in de zaak en veel streekgerechten op de kaart. We kiezen een Maultaschen mit Speck-Zwiebelschmelze, Putenbrust mit gebratenen Schnupfnudeln en Brauereibraten an unserer Weissbier-bratensosse. Als voorafje een grote Bierbrezel - heel lekker allemaal en reuze gezellig!]