Olifant rijden

Een verslag van Johan bij de tweede week van het Familieavontuur in Laos (week 26 jaartjeweg).

Jippie, we gaan olifant rijden! We gaan met een tuktuk over een erg hobbelige weg naar de olifanten toe. Dan mogen we de olifanten aaien en voederen. Je kan banaantjes kopen, dat heb ik niet gedaan, maar ik heb ze wel geaaid. Ze zijn best wel ruw en heel groot als je er naast staat. Daarna moeten we vanaf een toren op de olifant stappen. Gelukkig maar, want de mahout (de verzorger van de olifant) trok aan zijn oor en klom toen langs een poot omhoog. Dan moeten we in het mandje gaan zitten of op de nek. Ik zit samen met Papa in het mandje. Dan gaat de olifant langzaam bewegen. Het wiebelt best wel. We gaan door het bos waar de olifanten eten pakken. Eentje had zelfs bijna een hele boom mee. Dan komt er een steile helling en loopt de olifant heel langzaam omlaag. Dat is best wel eng. Dan gaan ze net zoals ze al vaker op het pad hebben gedaan, poepen en plassen in een watertje. We zien de drollen drijven. De olifanten gaan door het watertje heen en dan rijden we over een soort van strandje met hier en daar begroeiing en soms wat rotsig. Onze mahout is afgestapt, ik mag nu samen met Pa onze Dombo besturen. Hij luistert niet erg, maar gelukkig gaat hij wel de goede kant op. Dan moeten we door een watertje heen, en moeten we erg steil omhoog en laat één olifant een grote scheet. Daar moeten we allemaal om lachen. Het is best jammer dat we dan alweer terug zijn bij de toren, want het was erg leuk.